De roman 'Het zal nooit voorbij zijn' laat zien hoe liefde en trauma de dood kunnen overstijgen. Je maakt kennis met Sara, een jonge Joodse vrouw, die onder bijzonder moeilijke omstandigheden probeert te overleven in Auschwitz-Birkenau. Daar ontmoet ze SS'er Sebastian. Hun onmogelijke liefde in oorlogstijd laat na hun dood diepe sporen achter in hun ziel.
In de hedendaagse tijd leven Sasha en Sepp; zij zijn zich niet bewust van de trauma's die ze met zich meedragen. Maar wanneer hun relationele problemen steeds groter worden, ontdekt Sasha wat ze ooit in een ander leven samen met Sepp heeft meegemaakt en hoe groot de invloed van deze ervaringen op hun leven en relatie van nu is. Deze inzichten leiden Sasha naar Jeruzalem, waar de lijnen van verleden, heden en toekomst uitmonden in een onafwendbare climax.
Op deze website kun je alvast een voorproefje van het boek krijgen door de boektrailer en de fotogalerij te bekijken. Ook kun je hier mijn persoonlijke verhaal lezen en meer te weten komen over de geschiedenis van 1944 die onderdeel uitmaakt van het boek. En natuurlijk kun je via mijn website het boek eenvoudig bestellen. Ik hoop dat deze site en mijn boek je mogen inspireren!
Tanja Huissoon
Welkom
Ton van der Kroon - schrijver
"Een fascinerende en aangrijpende roman over de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog."
Maria Genova - journalist & schrijver
"Het is jaren geleden dat ik zo’n mooi boek heb gelezen. Meeslepend, ontroerend en origineel. Kunnen de gruwelijkheden van een oorlog impact hebben op een generatie die de oorlog niet meegemaakt heeft? Deze vraag wordt op een zeer bijzondere manier beantwoord. Boeiend vanaf het begin tot het einde, deed me vaak naar adem happen!"
Boektrailer
Mijn verhaal
Toen ik voor de zoveelste keer de drang niet had kunnen weerstaan om de joodse wijk in Antwerpen te bezoeken, vroeg ik me opnieuw af waar de onverklaarbare gevoelens van heimwee en de vreemde herinneringen die me telkens weer overvielen vandaan kwamen. Ik probeerde ze te negeren, maar toen ik niet veel later toch weer door de joodse wijk liep te dwalen en zelfs in tranen een joodse man aansprak, wist ik dat ik een volgende stap te zetten had.
Ik voelde dat het tijd was om op zoek te gaan naar het verhaal achter deze gevoelens en herinneringen en dat ik ze een eigen plek moest gaan geven, zodat ze mijn leven niet meer te pas en te onpas zouden overvallen.
Die plek is mijn roman 'Het zal nooit voorbij zijn' geworden.
